Kırmızı Balonun peşine takıldığı küçük Simon annesi Suzanne ile tek odalı bir dairede yaşar. Bir kukla tiyatrosunda ses sanatçılığı yapan Suzanne, çocuğunu yalnız yetiştirmenin getirdiği baskıyı göğüslemeye çalışır. Simona bakması için Song adında sinema öğrencisi Çinli bir kız bulur. Suzanne, ara sıra oğlunu ihmal ettiğini hatırlar ve suçluluk duygusuyla onu şımartır. Ancak aşağı kattaki kiracısı ve ayrıldığı eşi ile yaşadığı sorunlar, oğlunun duygusal dünyasını anlama çabalarını gölgeler.

Birbiriyle alakasız iki karakterin hikayesinin paralel olarak anlatıldığı Rois et Reine (Kings and Queen) - Krallar Ve Kraliçe, 30'lu yaşlarının sonunda olan Nora'nın hayatını ve kişiliğini şekillendiren beş erkekle olan ilişkisi üzerinden aile, eş ve aşk gibi konulara değiniliyor.

Nüktelerini, yergili, şiirsel dilini ve kanlı canlı karakterlerini Dickenstan; aile, çılgınlık, karmaşık aşk ilişkileri gibi temalarını yönetmen Desplechinden alan Bir Noel Hikâyesi, kardeş rekabeti ve kederle işlenmiş acımasız bir aile dramı. Noel günü, Junon ve kocası Abel, oyun yazarı kızları Elizabeth, asabi, alkolik oğulları Henri ve en küçükleri Ivan ile bir araya gelir. Junon kanser olduğunu açıklar. Ya kemoterapi görecek ya da ilik nakli için donör arayacaktır. Kuşkusuz, bu ailenin damarlarında akan kan bozuktur.

Öykü kitapları okumayı sever misiniz? Roman okumayı, uzun soluklu bir ilişkiye sahip olmaya benzetirim. Kimi zaman durgun, kimi zaman çalkantılı, her geçen gün daha çok kök salarak bağlandığınız bir ilişki gibi bağlanıverirsiniz okuduğunuz romana da. Öyküler ise daha çok tek gecelik ilişkiler gibidir. Yüreğinizde ani ve tokat gibi bir etki bırakabilir. Kısalığına tezat, etkinin kuvvetine bağlı olarak belki de bir ömür boyu unutamazsınız.Paris ve aşk güzellemesi olarak beyazperdeyi kırmızı kalplere boğan Paris, I Love You da, böyle bir etki bırakıyor izleyen üzerinde. 22 yönetmenin 5 dakikalık birbirinden farklı aşk ve Paris temalı kısa filmlerinin toplamı olan film, insan üzerinde direk, hayran olduğunuz yazarların farklı hikayelerinden oluşan toplama bir öykü kitabı okumuşsunuz izlenimi yaratıyor. Şaşkınlık, kahkaha, hayret, romantizm ve hayranlık duygularının karışımı bir etki...Ethan ve Joel Coen, Wes Craven, Alfonso Cuarón, Christopher Doyle, Walter Salles, Gus Van Sant gibi isimler yönetsin; Steve Buscemi, Juliette Binoche, Willem Dafoe, Maggie Gyllenhaal, Natalie Portman, Gérard Depardieu gibi isimler oynasın; hele bir de konumuz da aşk ve Paris olur ise heyecan duymayalım da ne yapalım!Filmekimi kapsamında da gösterilen Paris I Love You festivalin, biletleri en çabuk tükenen filmlerinden biri olmuştu. Filmi izledikten sonra yapmanız kaçınılmaz olan şeylerden biri, sizde en çok etkiyi bırakan bölümleri teker teker aklınızda yeniden canlandırmaya çalışmak. Arka arkaya, kimisine hayran kaldığınız, kimisini sadece ufak bir tebessüm ya da hüzün ile izlediğiniz, kimisinde (özellikle de Coen'lerin yönettiği Steve Bruscemi'li bölüm) kahkahalarla güldüğünüz filmler öylesine arka arkaya, siz daha tam tadını çıkaramadan sıralanıyor ki, bittikten sonra geri dönüşlü bir beyin fırtınası kaçınılmaz oluyor. Hatırlamaya çalışırken 'arada atladığım filmler var mıydı' hayıflanmaları ile kesinlikle bir kere izlemenin yeterli olmadığı filmlerden biri Paris, I Love You.Bir bütün olarak nasıl olduğunu söylemenin zor olduğu filmlerden biri karşımızdaki. Birbirinden o kadar farklı esintiler estiren kısalarla karşı karşıyayız ki... Joel Coen ve Ethan Coen'in yönettiği, Steve Buscemi'ye neden bu kadar hayran olduğumu bir kere daha anlamama neden olan bölüm, filmin en eğlenceli kısalarından. Vampirlerinin bile Paris'in romantizminden pay aldıkları, Vincenzo Natali'nin yönettiği, bilmesem kesinlikle Wes Craven imzalı olduğunu düşüneceğim bölüm, (bir çok insan hiç hoşlanmamış olmasına rağmen) bana Paris'in geçmişten günümüze pek çok özelliğini hissettirdi. Tarihin, aşkın, mistisizmin en çok yakıştığı şehirlerden biri olan Paris hakkında yapılabilecek en keyifli çalışmalardan biri kanımca.Gurinder Chadha'nın yönettiği bölüm, Doğulu göçmen bir kızla Batılı bir gencin yakınlaşması konusunda aslında pek çok açıdan klişeler barındırsa da, etkiliyici bir sevimliliği de yok değil. Çoğu zaman oryantalizm kokan bu tarz konulu yapımların klişelerini, belki de bu sevimliliği sayesinde üstünden silkmeyi başarıyor.En şaşırtıcı...

Manon des Sources (Manon'un Pınarları) Jean de Florette filminin devamıdır... Papet(Yves Montand), Soubeyran ailesinin neslinin devamı için Ugolin'e (Daniel Auteuil) baskı yapmaktadır. Ugolin'in gönlünde güzel Manon (Emmanuelle Béart) bulunmaktadır. İşin dramatik yanı ise Manon seneler evvel arazisini almak istedikleri Jean de Florette'in küçük kızıdır. Manon dağlarda keçilere çobanlık yaparak yaşamaktadır. Vahşi bir yaşam süren Manon'un sosyal ilişkileri sıfırdır. Film teması bu defa aşk ve intikam üzerine kurulmuştur. Manon, ailesinin elinden dalavereyle alınan toprakları geri kazanmak istemektedir, yalnız gerçeği bilen kendisinden başka kimse yoktur. Ugolin için hayattaki en önemli şeyler yetiştirdiği göz alıcı karanfiller ve Manon'dur. Ugolin'in filmdeki rolü ilk filmde olduğu gibi basit düşünen, saf ama amcası Papet'e uyan bir köylüdür. Saf olan aşkı derin bir umutsuzluğa düşer. Filmin can alıcı noktası ikili insan ilişkilerinin doğa ile süslenmesidir. Köy yaşamının zorlukları, susuzluk ve aşk bizi yine ilk filmde olduğu gibi hüzünlü bir yolculuğa çıkarmaktadır...

Yaptığı resimlerin gözlerini boş bırakarak imzasını atan rakiplerinin aksine resimlerinin satılmasını kafaya takmayan ve zamanın zengin ressamlarının aksine beş parasız yaşayan, sosyetenin övgülerine rağmen onların ruhsuzluğunu yüzlerine en uygunsuz şekilde vurmaktan da geri durmayan fütursuz bir kişilik.