Büyük ulusal suç sendikası, yerel suç patronu Nick Scanlon ile ortaklık kurarak şehre taşınır. Gücün tek dürüst polis şefi olan McQuigg ve sadık devriye memuru Johnson, şiddet yanlısı Nick'e karşı mücadele eder.

Shield for Murder (1954), Amerikalı yönetmen Edmond O'Brien'ın hem yönettiği hem de başrolünü üstlendiği bir kara film (film noir) örneğidir. Filmin senaryosu, William P. McGivern'ın 1952 tarihli aynı adı taşıyan romanına dayanmaktadır. O'Brien, bu filmde yozlaşmış bir dedektif olan Mike Carter'ı canlandırırken, filmdeki temalar, karakterlerin karanlık iç dünyaları ve suçun ahlaki sınırlarını sorgulayan bir anlatım biçimiyle, klasik kara film unsurlarını işler.Eleştiri1. Temalar ve Anlatı: Shield for Murder, kara film türünün temel temalarını barındırır: yozlaşma, suç, suçluluk, ihanet ve hayal kırıklığı. Film, dedektif Mike Carter’ın, suçla olan ilişkisini ve onun etik sınırlarını aşan kararlarını inceleyerek, izleyiciye bu karakterin içinde bulunduğu ahlaki çöküşü gösterir. Carter’ın başlangıçta suçlularla mücadele eden, yasayı temsil eden biri olarak görülen yüzü, yavaşça kirlenir ve filmin ilerleyen dakikalarında izleyici, karakterin zayıflıkları ve içsel çatışmalarına şahit olur.Filmdeki temel mesele, Carter’ın suç işleyip, bir cinayeti örtbas etmeye çalışmasıdır. O, bir cinayet davasını araştırırken, bu davaya doğrudan dahil olur ve suçunu gizlemek için bir dizi yalan söyler, insanları manipüle eder. Bu, klasik kara film anlatısında çokça karşılaşılan "düşüş" temasıyla örtüşür: kahramanın, kişisel veya etik değerlerini kaybetmesi ve suça batması.2. Karakter Derinliği ve Performanslar: Edmond O'Brien, filmdeki başrolü başarıyla taşır. Carter karakteri, O'Brien'ın oyunculuğu sayesinde oldukça derin ve karmaşık bir figür haline gelir. Başlangıçta, izleyiciye kendi adalet anlayışını ve güvenli bölgesini empoze etmeye çalışan Carter, suçun ve yozlaşmanın içinde kayboldukça, O'Brien’ın performansı da bu çöküşü inandırıcı bir şekilde yansıtır. O'Brien, karakterin içsel çatışmalarını ve psikolojik çöküşünü detaylı bir şekilde aktarır.Diğer karakterler de önemli roller oynar, özellikle Carter’ın sevgilisi ve ona yardım etmeye çalışan kadın karakteri olan Jean (Nancy Gates). Ancak bu karakterler, çoğu kara filmde olduğu gibi daha çok "süsleyici" bir rol oynar; yani, genellikle Carter’ın hikâyesini destekleyen figürler olarak kalırlar.3. Görsel ve Teknik Yönler: Shield for Murder klasik bir kara film estetiğine sahiptir. Kararan, düşük ışıklarla aydınlatılmış sahneler, gerilim ve gizem yaratmada önemli bir rol oynar. Filmin karanlık, "high-contrast" görüntüleri, kara filmlerin tipik öğelerindendir ve bu, izleyiciyi karakterlerin karanlık dünyasına çekmek için etkili bir araçtır. Ancak filmdeki bazı aksiyon sahneleri, özellikle dövüş sahneleri, daha basit ve doğal bir şekilde çekilmiş, bu da filmin temposunu bazen yavaşlatabilir.Bir diğer önemli görsel öğe de şehri bir arka plan olarak kullanma şeklidir. Film, bir büyük şehirde geçiyor, ancak şehir ortamı daha çok Carter’ın ruhsal çöküşünü ve karakterin "yabancılaşma" hissini yansıtacak şekilde soğuk ve uzak bir yer olarak çizilir.4. Hız ve Tempo: Film genellikle orta tempoda ilerler, ancak bazı sahnelerde daha yavaş bir ritim görülebilir. Bu,...

“Bu alçak gönüllü genç kadının içinde iki farklı karakter birbirine üstünlük sağlamaya çalışıyordu, gerçek ve korkunç bir şekilde”Çoklu kişilik bozukluğu olan bir kadının farklı karakterleri arasında gidip gelen hayatının gerçek hikâyesi.Asıl olarak senaryo yazarlığı ile tanınan Nunnally Johnson’dan bir psikolojik dram. İki farklı karakter arasında sıkışan bir kadının finale doğru sayısı üçe çıkan karakterlerinin içinde kaybolup gitmesinin bu hikâyesi sinemasal özelliklerinden çok konusunun ilginçliği ve Joanne Woodward’ın hak ettiği ödüllere boğulmuş oyunu ile dikkat çeken bir çalışma.Nunnally Johnson toplam sekiz filmden oluşan yönetmenlik kariyerinde en çok bu çalışması ile dikkat çekmiş ama film onun yönetmenliğinden pek de yarar görmüşe benzemiyor. Gerçek bir hikâyeye dayanan ve hastanın tedavisi ile uğraşmış iki doktorun yazdığı kitabın kronolojik ve biraz düz bir uyarlaması karşımızdaki. Senaryoyu da yazan Johnson’ın bu tercihi muhtemelen hikâyenin gerçekliğini daha da ön plana çıkarma çabasının bir sonucu. Zaten filmin başında Amerikalı gazeteci ve televizyoncu Alistair Cooke hikâyenin gerçekliğini vurgulayan bir kısa konuşma yapıyor ve film boyunca zaman zaman dış ses olarak hikâyeye kısa açıklamalar getiriyor. Bu dış ses, pek çok filmde olduğu gibi burada da gereksiz kesinlikle ve her ne kadar yönetmenin hikâyenin gerçekliği üzerine yüklenme çabasının sonucu olsa da filme herhangi bir katkıda bulunmuyor.Hikâye gerçek ve ilginç, ve hayli düz olsa da akıcı bir şekilde ilerliyor ve kendisini seyrettiriyor ama filmin sinema sanatı açısından bakıldığına akılda iz bırakan bir yanı yok. Bunun tek istisnası Joanne Woodward’ın oyunu. Üç farklı karakteri (cinselliği bastırılmış ev kadını, ilişkilerinde baştan çıkarıcılığa soyunan bir rahat kadın ve adeta üçünün ortasında durur gibi görünen bir üçüncü kadın; hikâyede ilkinin soyadı “White”, ikincisinin ki “Black” olunca üçüncü de “Gray” soyadına sahip olmalı sanırım, her ne kadar film bunu dillendirmese de) inandırıcılıktan uzaklaşmayan ve ikna edici oyunu ile filmin tüm yükünü sırtlanıyor. Yine de belirtmek gerekir ki onun bir karakterden diğerine geçiş yaptığı sahnelerin çoğunda yönetmen görüntüyü keserek bir başka karakteri kısa süreliğine karşımıza getiriyor ve oyunculuğun görsel bütünlüğüne engel oluyor. Bu ”kesme” karakterler arası geçişi görselleştirmenin zorluğundan ve dolayısı ile ikna edici olamama endişesinden kaynaklanıyor muhtemelen.Özetle, ilginç hikâyesi, Woodward’ın oyunu ve bir gerçek hikâye izliyor olmanın verdiği ilave motivasyonla ilgiyi hak eden bir çalışma. Hikâye David Cronenberg veya David Lynch’in elinde nasıl bir biçim alırdı diye düşünmek hayli eğlenceli olabilir aslında. Bu durumda labirentler içinde kaybolur muyduk bilmiyorum ama sinema sanatı açısından daha çekici bir sonuca ulaşacağımızdan eminim.www.gurkankilicaslan.com'dan alınmıştır.

Globe, kısa bir süre önce Star’dan kovulan Phineas Mitchell tarafından kurulan küçük ama vizyon sahibi bir gazetedir. İki gazete düşman olur ve Star’ın acımasız mirasçısı Charity Hackett rekabeti ortadan kaldırmaya karar verir.

Film, 1920'lerin başında İrlanda'nın başkenti Dublin'de hüküm süren iç çatışmalar sırasında en yakın arkadaşını para karşılığında polise ihbar eden bir İrlandalının bir yandan vicdan azabı çekerken, diğer yandan kendisinden bu ihanetinin hesabını sormak üzere peşine düşen direniş örgütüyle olan ilişkisini konu ediniyor.4 dalda Oscar ödülü kazanan The Informer - Muhbir, toplam 10 ödül sahibi bir yapım.

Özel Dedektif Bradford Galt, avukat ortağı Tony Jardine yüzünden hapis cezasına çarptırıldıktan sonra San Fransisco'dan New York'a taşınır. Birinin peşinde olduğunu ve muhtemelen onu öldürmeye çalıştığını fark ettiğinde, Galt olayın arkasında Jardine'in olduğunu düşünür. Olayın arkasında düşündüğünden daha fazlası olduğunu gördüğü için, çekici sekreteri Kathleen'in birkaç nedenden dolayı etrafta bulunmasından mutluluk duymaya başlar...

Birinci Dünya Savaşı esnasında Amerika Birleşik Devletleri de savaşa dahil olurken orduya genç askerleri toplamaya çalışmaktadır. Sadece gönüllü olarak değil, zorunlu olarak savaşa sürüklenen gençler de olur. Alvin York da bu genç askerlerden biridir ve esasında pasifisttir. İlk zamanlarında gönülsüz olsa da zamanla yeteneğini gözler önüne serince, üstleri tarafından Fransa'ya gönderilir. Burada birliklerindeki üstlerinin ölümüne tanık olur ve bir noktadan sonra tüm sorunluluk ona geçer.

Yanlışlıkla George Kaplan isminde bir casusla karıştırılan Roger O. Thornhill üçkağıtçı bir işadamıdır. Vandamm ve Leonard isimli yabancı casuslar tarafından kaçırılır. Vandamm’ı masum olduğuna defalarca ikna etmeye çalışsa da başarısız olan Roger nihayetinde tam öldürülecekken kaçmayı başarır. Çileden çıkan Vandamm, Roger’ı, bir Birleşmiş Milletler memurunun ölümden sorumluymuş gibi göstermeyi başarır.

Dünya Savaşı esnasında hüküm giymiş bir Nazi savaş suçlusunun kızı olan Alicia'yla Amerikan Hükümeti adına casusluk yapması için temasa geçilir. Aşk, gerilim ve tutku gibi Hitchcock temaları etrafında dönen film, ustanın en iyi filmlerinden birisi olarak kabul ediliyor. Film diğer Hitchcock filmleri gibi gerilim türünde olsa da; alt metin olarak asıl aşkı ele alıyor. Filmde Grant, ajan rolünde; Bergman da Almanya vatandaşı olan, babası kirli işlere karışmış, babasının yaptığı pis işleri öğrendiğinde Amerika hükümetine çeteye sızan birini canlandırıyor.