"Black Legion" (1937), ünlü yönetmen Archie Mayo tarafından yönetilen ve Humphrey Bogart'ın başrolünde yer aldığı bir Amerikan filmidir. Film, Amerikan toplumunda yükselen ırkçılık ve faşizm tehdidi üzerine önemli bir sosyal eleştiri yapmaktadır. Aşağıda, "Black Legion" filmi üzerine bir eleştiri bulabilirsiniz.Konu ve Temalar"Black Legion", 1930'ların Amerika'sında, bir işçi sınıfı adamı olan Frank Taylor (Humphrey Bogart) etrafında şekillenen bir hikayeyi anlatır. Frank, iş bulmada zorluk çeker ve sonunda, iş bulamadığı için öfkesini etnik azınlıklara ve yabancılara yöneltir. Bir noktada, yerel bir terörist grup olan "Black Legion" adlı ırkçı örgüte katılır. Bu örgüt, Amerikan toplumu üzerinde korku ve şiddetle hakimiyet kurmaya çalışan bir faşist yapıdadır. Frank'in örgüte katılması, onun hem kişisel hem de toplumsal olarak trajik bir değişimini işaret eder.Film, dönemin ekonomik zorluklarını, işsizlik sorununu ve bunun toplumda yarattığı umutsuzluğu gözler önüne sererken, ırkçılığın ve yabancı düşmanlığının nasıl tehlikeli ideolojilere dönüştüğünü de sorgular. "Black Legion", Amerikan toplumunun karanlık bir yönünü, o dönemdeki büyük ekonomik krizle birlikte, bireylerin nasıl kolayca manipüle edilebileceğini gösterir.Eleştirel BakışFilmin en dikkat çekici yönlerinden biri, Humphrey Bogart'ın performansıdır. Bogart, Frank Taylor karakterinde oldukça etkileyici bir dönüşüm sergiler. Başlangıçta, onun sıradan bir işçi olarak beliren karakteri, giderek karamsar ve tehlikeli bir figüre dönüşür. Bogart, Taylor'ın öfkesini ve korkularını mükemmel bir şekilde yansıtarak, 1930'ların toplumunda faşist ideolojilerin ne kadar tehlikeli ve yıkıcı olabileceğini izleyiciye hissettirir.Film, aynı zamanda sinemanın sosyal sorumluluk taşıyan yönlerinden birine örnek teşkil eder. Hollywood'un altın çağında nadiren görülen şekilde, "Black Legion" oldukça cesur bir şekilde faşizm, ırkçılık ve nefret suçlarına karşı güçlü bir duruş sergiler. Film, sadece bir suç drama olmaktan çok, dönemin Amerikan toplumuna dair toplumsal bir eleştiri sunar.Ancak, filmdeki bazı karakter gelişimleri ve sosyal mesajlar zaman zaman klişe ve yüzeysel gelebilir. Özellikle "Black Legion" örgütü, biraz abartılı bir şekilde karikatürize edilmiş ve bu, filmin dramatik etkisini azaltabilir. Yine de, filmin sunduğu toplumsal mesajlar, dönemin koşullarına uygun şekilde güçlü bir şekilde ortaya konmuş.Sinematografik Ögeler1930'ların Hollywood film diline özgü olarak, "Black Legion" karanlık bir atmosfere ve sıkıcı bir anlatım temposuna sahiptir. Bu, filme bir tür gerilim ve dramatik yoğunluk katmış olsa da, günümüz izleyicisi için tempo zaman zaman yavaşlayabilir. Sinematografi açısından ise, film çoğunlukla statik çekimlerle ilerler ve genellikle diyaloglara dayalı bir yapı sergiler.Sonuç"Black Legion", dönemin sosyal meselelerini cesurca ele almış ve toplumsal sorumluluk taşıyan bir film olarak önemli bir yere sahiptir. Irkçılıkla mücadele etmek ve faşizm gibi tehlikeli ideolojilerin nasıl yükseldiğini gösteren film, günümüz dünyasında da geçerliliğini koruyan bir mesaj taşır. Özellikle Humphrey Bogart'ın etkileyici performansı ve filmin...

“Bu alçak gönüllü genç kadının içinde iki farklı karakter birbirine üstünlük sağlamaya çalışıyordu, gerçek ve korkunç bir şekilde”Çoklu kişilik bozukluğu olan bir kadının farklı karakterleri arasında gidip gelen hayatının gerçek hikâyesi.Asıl olarak senaryo yazarlığı ile tanınan Nunnally Johnson’dan bir psikolojik dram. İki farklı karakter arasında sıkışan bir kadının finale doğru sayısı üçe çıkan karakterlerinin içinde kaybolup gitmesinin bu hikâyesi sinemasal özelliklerinden çok konusunun ilginçliği ve Joanne Woodward’ın hak ettiği ödüllere boğulmuş oyunu ile dikkat çeken bir çalışma.Nunnally Johnson toplam sekiz filmden oluşan yönetmenlik kariyerinde en çok bu çalışması ile dikkat çekmiş ama film onun yönetmenliğinden pek de yarar görmüşe benzemiyor. Gerçek bir hikâyeye dayanan ve hastanın tedavisi ile uğraşmış iki doktorun yazdığı kitabın kronolojik ve biraz düz bir uyarlaması karşımızdaki. Senaryoyu da yazan Johnson’ın bu tercihi muhtemelen hikâyenin gerçekliğini daha da ön plana çıkarma çabasının bir sonucu. Zaten filmin başında Amerikalı gazeteci ve televizyoncu Alistair Cooke hikâyenin gerçekliğini vurgulayan bir kısa konuşma yapıyor ve film boyunca zaman zaman dış ses olarak hikâyeye kısa açıklamalar getiriyor. Bu dış ses, pek çok filmde olduğu gibi burada da gereksiz kesinlikle ve her ne kadar yönetmenin hikâyenin gerçekliği üzerine yüklenme çabasının sonucu olsa da filme herhangi bir katkıda bulunmuyor.Hikâye gerçek ve ilginç, ve hayli düz olsa da akıcı bir şekilde ilerliyor ve kendisini seyrettiriyor ama filmin sinema sanatı açısından bakıldığına akılda iz bırakan bir yanı yok. Bunun tek istisnası Joanne Woodward’ın oyunu. Üç farklı karakteri (cinselliği bastırılmış ev kadını, ilişkilerinde baştan çıkarıcılığa soyunan bir rahat kadın ve adeta üçünün ortasında durur gibi görünen bir üçüncü kadın; hikâyede ilkinin soyadı “White”, ikincisinin ki “Black” olunca üçüncü de “Gray” soyadına sahip olmalı sanırım, her ne kadar film bunu dillendirmese de) inandırıcılıktan uzaklaşmayan ve ikna edici oyunu ile filmin tüm yükünü sırtlanıyor. Yine de belirtmek gerekir ki onun bir karakterden diğerine geçiş yaptığı sahnelerin çoğunda yönetmen görüntüyü keserek bir başka karakteri kısa süreliğine karşımıza getiriyor ve oyunculuğun görsel bütünlüğüne engel oluyor. Bu ”kesme” karakterler arası geçişi görselleştirmenin zorluğundan ve dolayısı ile ikna edici olamama endişesinden kaynaklanıyor muhtemelen.Özetle, ilginç hikâyesi, Woodward’ın oyunu ve bir gerçek hikâye izliyor olmanın verdiği ilave motivasyonla ilgiyi hak eden bir çalışma. Hikâye David Cronenberg veya David Lynch’in elinde nasıl bir biçim alırdı diye düşünmek hayli eğlenceli olabilir aslında. Bu durumda labirentler içinde kaybolur muyduk bilmiyorum ama sinema sanatı açısından daha çekici bir sonuca ulaşacağımızdan eminim.www.gurkankilicaslan.com'dan alınmıştır.

Zamanında iyi bir boksör olan Stoker, artık yenilgi üstüne yenilgi almaktadır. Julie, Stoker'a bir şey olmasından korktuğu için boksu bırakmasını ister ama Stoker kabul etmez. Menajeri Tiny ise Stoker'in maçta yenileceğine dair şike yapar.

Yanlışlıkla George Kaplan isminde bir casusla karıştırılan Roger O. Thornhill üçkağıtçı bir işadamıdır. Vandamm ve Leonard isimli yabancı casuslar tarafından kaçırılır. Vandamm’ı masum olduğuna defalarca ikna etmeye çalışsa da başarısız olan Roger nihayetinde tam öldürülecekken kaçmayı başarır. Çileden çıkan Vandamm, Roger’ı, bir Birleşmiş Milletler memurunun ölümden sorumluymuş gibi göstermeyi başarır.

1930'lu yıllarda, Alabama eyaletinin bir kasabasında kızı Scout ve oğlu Jem ile yaşayan avukat Atticus Finch'e, genç bir kadına tecavüz etmekle suçlanan bir Afro Amerikalı'yı savunma görevi verilir. Bu durum, dönemin ırkçı ortamında hem Finch hem de çocukları için çevreden gelen bir çok tepki doğmasına neden olacaktır.