"April in Paris" (1952), David Butler tarafından yönetilen, Doris Day ve Ray Bolger'in başrollerini paylaştığı bir Amerikan müzikali ve romantik komedi filmidir. Film, 1950'lerin Hollywood'unun tipik şirin, neşeli ve renkli yapımlarından biridir ve çoğunlukla Doris Day'in parlak kişiliği ile öne çıkar. "April in Paris" filmi, şarkılar, danslar ve Paris'e yapılan bir seyahatle, izleyiciyi eğlenceli bir romantik maceraya davet eder. Konu ve TemalarFilm, Washington D.C.'deki bir tiyatro ajanı olan Ellen Pierce (Doris Day) ile başlar. Ellen, yanlışlıkla, kendisini Paris'e davet edilen ünlü bir Broadway yıldızı olarak tanıtan bir telgraf alır. Ancak bu davet aslında bir hata sonucu gönderilmiştir. Ellen, bu yanlış anlamadan yararlanarak Paris'e gitmeye karar verir ve Paris'teki kültürel zenginlikleri keşfetmek için bir fırsat olarak görür.Ellen, Paris'te bir dizi komik ve romantik olaya karışırken, tiyatro dünyasının ünlü isimlerinden Fred Graham (Ray Bolger) ile tanışır. Fred, Paris'teki bir etkinlikte ona yardımcı olmak için gönüllü olur. İkili arasında gelişen ilişki, film boyunca çeşitli engellerle karşılaşsa da, sonunda tipik bir romantik komedi mutlu sonla biter.Film, temelde yanlış anlamalar ve kimlik değişimleri gibi klasik romantik komedi unsurlarına dayanır. Aynı zamanda, Paris'e yapılan bir seyahatin, aşk ve kişisel keşif anlamında bir dönüm noktası oluşturduğu teması işlenir.Eleştirel BakışDoris Day'in performansı, filmin en büyük güçlü yönlerinden biridir. Day, karakteri Ellen'ı, saf, sevimli ve enerjik bir şekilde canlandırır. Onun doğal şirinliği ve mizahi zamanlaması, film boyunca izleyiciyi etkiler. Doris Day, 1950'ler Hollywood'unun en popüler ve en sevilen yıldızlarından biri olduğu için, filmdeki coşkulu şarkı söyleme sahneleri ve komik anlar onun yeteneklerini sergileyen önemli bir fırsat sunar.Ray Bolger, Doris Day'in karşısında eğlenceli ve sempatik bir performans sergiler. Bolger, tipik olarak dansçı bir karakter olarak tanınan bir oyuncuydu ve burada da bu becerisini birkaç sahnede sergiler. Fred karakteri, genellikle filmdeki diğer karakterlere göre daha klasik bir romantik partner olarak, çoğu zaman Day'in daha enerjik ve şanslı karakteri tarafından gölgede bırakılır. Yine de Bolger, komik ve romantik anlarda birlikte çalıştığı Doris Day ile iyi bir uyum yakalar.Filmdeki romantik temaslar, dönemin Hollywood'unun geleneksel anlayışını yansıtır. Aşk, yanlış anlamalar, tesadüfler ve romantik bir şehirde (Paris) geçen olaylar, 1950'lerin komedi filmlerinin tipik özellikleridir. Filmdeki gelişmeler ve diyaloglar genellikle öngörülebilir ve klişelere dayalı olsa da, bu durum filme olan sevimliliği ve nostaljik havası ekler.Sinematografik ÖgelerFilm, 1950'lerin Hollywood'unun canlı renkli estetiğiyle doludur. Paris'in romantik atmosferi, şehrin ünlü simgeleriyle (örneğin Eyfel Kulesi) izleyicilere sunulur. Ayrıca film, seyahatin büyüsünü ve Paris'in "aşk şehri" olma imajını oldukça güçlü bir şekilde yansıtır. Filmdeki set tasarımları, şarkılar ve dans sahneleri bu temayı...

19. yüzyıl Fransa'sında, ekmek çaldığı için hapse atılan Jean Valjean, Javert adında acımasız bir polisten kaçmak zorunda kalır. Takip her iki adamın da hayatını tüketir ve Valjean kısa süre sonra kendini Fransa'daki öğrenci devrimlerinin ortasında bulur.

The Visit - Ziyaret, 1964 yapımı, Friedrich Dürrenmatt’ın Yaşlı Kadının Ziyareti adlı tiyatro eserinden uyarlanan bir sinema filmi. Yönetmenliğini Bernhard Wicki’nin yaptığı filmin başrollerini Anthony Quinn ve Ingrid Bergman paylaşıyor.Milyoner Karla Zachanassian seneler sonra sefalete düşmüş memleketine geri döner. Ahali kendisinden finansal destek beklemektedir. Karla bu isteği karşılamaya hazırdır ama tek bir şartla; Karla finansal destek karşılığında, gençlik aşkı ve memleketinden sürülmesine sebep olan Serge Miller’in öldürülmesini ister.

Dört ayrı öyküden oluşan Le Diable et Les Dix Commandements (The Devil and the Ten Commandments) - Şeytan ve On Emir, insanların hırslarına yenik düşüp Şeytan'a uymaları sonucu başlarına gelenleri konu ediniyor. Bir yılan şeklinde tasvir edilen şeytan, insanların zayıf yönlerini bulup yoldan çıkarıyor. Fransız sinemasının en önemli oyuncularının küçük rollerde göründüğü bir kara mizah filmi...

Ucuz seks filmlerine düşmüş bir aktrisle dünyayı kamerasına sığdırmaya çalışan bir fotoğrafçı, modern yaşam fonu önünde ateşli ama olanaksız bir tutku yaşayacaktır...Polonya kökenli yönetmen Andrzej Zulawski'nin imzasını taşıyan L'important C'est D'aimer (That Most Important Thing: Love) - Önemli Olan Sevmek, büyük oyuncu Romy Schneider'a perdedeki en unutulmaz rollerden birini getirmişti.

Jacques Becker’in yönetmenliğini yaptığı filmin başrolündeki isim sarışın ve seksi oyuncu Simone Signoret’dir. Filmde, dönemin atmosferi siyah-beyaz fotoğraf ile ve tarifsiz bir güzelliğe sahip şekilde yeniden oluşturulur. Oyuncuların kıyafetleri, müzikler ve kadınların sosyal durumu; aşk, ölüm, dostluk ve kıskançlık hakkındaki hikâyesi filmi izlemek adına davetkârdır...

Orta sınıftan bekâr ve liberal görüşlü bir inşaat müteahhidi olan Simon Léotard, gönülsüzce orta yaşa doğru ilerlemektedir. Orta yaş bunalımıyla cebelleşen Simon, çevresindeki toplumsal gelişmelere karşı tamamen ilgisiz kalır. İşadamı, yaşlanmaya karşı dozu artmış bir cinsel yaşantıyla karşı koymaya çalışır, ama kadınların artık gençliğinden hatırladığı aynı itaatkâr yaratıklar olmadığını fark eder. Bir gün Simon, 22 yaşındaki Mado'yla tanışır...

Film, üç ana öyküde birleşen bir yapıya sahip. "Zevk ve gençlik" bölümünde, yaşını gizleyerek kadınları etkileyen bir adamın öyküsü, "zevk ve saflık" bölümünde, bir grup fahişenin yeğenini dini bir törene götürmesi, "zevk ve ölüm" bölümünde ise modeline aşık olan bir ressamın öyküsü anlatılıyor...

Fransız yazar Romain Gary'nin yazdığı "Onca Yoksulluk Varken" adlı romandan beyaz perdeye uyarlanan 1977 yapımı La Vie Devant Soi (Madame Rosa) - Onca Yoksulluk Varken, kimsesiz Arap bir çocuk olan Momo ve kendisine bakan Yahudi bir kadın olan Madame Rosa'nın öyküsünü konu ediniyor.En İyi Yabancı Film dalında Oscar ödülü dahil toplam 5 ödül kazanan bir film La Vie Devant Soi (Madame Rosa)

Başarılı bir cinayet filmi olan Compartiment Tueurs (The Sleeping Car Murder) - Caniler Treni, Costa-Gavras'ın ilk uzun metrajlı filmi olma özelliğine sahip. Filmin iki de ödülü bulunuyor.

ABD'li Grand Prix sürücüsü Pete Aron, Jordan-BRM yarış takımından kovulmuştur. Sebebi ise takım arkadaşı Scott Stoddard'ın yaralanmasına sebep olan Monaco'daki kazadır. Stoddard iyileşmeye ve gücünü tekrar toplamaya çalışırken, Aron Japon takımı Yamura ile psitlere geri döner. Bu süreçte Stoddard'ın eşi ile de bir aşk ilişkisi yaşar. Yönetmenliğini John Frankenheimer'ın üstlendiği yapımın senaryosu ise Robert Alan Aurthur'a ait. Filmin başrollerinde James Garner, Eva Marie Saint ve Yves Montand yer alıyor.

Joanna, gezici bir koroda şarkı söyleyen bir kadındır. Mark ise mimarlık yapmaktadır. İkili, Avrupa'ya yaptıkları bir yolculuk sırasında tanışırlar ve ardından da evlenirler. Artık evliliklerinin 12. yılındadırlar. Bu zaman zarfında ise hem kendileri hem de ilişkileri değişmiş, olgunlaşmıştır...

Mutsuz bir geçmişi olan bir daire ve tekin olmayan sakinleriyle bir apartman Roman Polanski'nin gerilim filmi Kiracı'nın mekanını oluşturuyor. Polanski'nin canlandırdığı Trelkovsky'nin sıradan memur hayatı, yeni bir binaya taşınmasıyla birden bire değişir. Binanın diğer sakinleri ve eski kiracıların trajik kaderleri paranoyalarına yenilerini ekler. Trelkovsky'nin gerçekleri ortaya çıkacak mıdır yoksa bütün bunlar yalnızca hayal ürünü müdür?

Bu yıldız dolu filmde, 2.Dünya Savaşı'nın bitimine doğru, Paris'in kontrolünü tekrar kazanmak isteyen çeşitli Fransız direniş gruplarının mücadelesini görüyoruz. Paris'ten sorumlu Nazi generali Dietrich von Cholitz (Fröbe), şehir elde tutulamaz ya da Müttefik kuvvetleri şehre yaklaşırlarsa Paris'i yakma emrini bizzat Hitler'den almıştır. Dram odaklarının çoğu generalin ahlaki muhakemesi, İsveçli Büyükelçi (Welles), ve direnişin hevesli ama umutsuz liderleri arasında.