Çocukluğunda ailesinden sevgi görememiş ve öğretmeni tarafından sürekli aşağılanmış bir adam olan Germain eğitimini tamamlayamamış ve okumayı da tam olarak çözememiştir. Açıkçası bu durumu benimseyen Germain okumanın önemini de unutmuş durumdadır. Her zaman uğradığı bir parkta Margueritte ile tanşır. 70li yaşlarda olan bu kadın ona eksik olan tarafını, sevgiyi ve kitapların büyülü dünyasını geri vermiştir. Margueritte ile Germain arasındaki yaş farkı kaybolmuş ve bu iki insan birbirlerine derin bir sevgi ile bağlanmışlardır. Germanin bu durumu içerisinde “Seni Seviyorum” geçmeyen bir aşk romanı olarak nitelemektedir.

Jean Poiret’nin oyunundan sinemaya uyarlanan 1978 yapımı La Cage Aux Folles (Birds of a Feather) - Çılgınlar Kulübü, eşcinseller tarafından işletilen ve her türlü çılgınlığın özgürce yaşandığı bir gay kulüpte geçiyor. Kulübün iki işletmecisinden biri olan Renato’nun oğlu son derece tutucu bir politikacının kızıyla evlenmeye karar verince işler karışır.

Dokuz buçuk yaşındaki Antoine ceza olarak aldığı ödevi yapamaz ve ertesi gün okula gitmekten korkar. Arkadaşı René ile birlikte okulu kırıp haytalık yaparlar. Antoine, öğleden sonra sokakta annesini başka bir erkeğin kollarında görür ve alt üst olur. Okula dönünce içinde bulunduğu ruh halini etkisiyle mazeret olarak annesinin öldüğünü iddia eder. Antoine'ın anne ve babası okula geldiklerinde gerçek ortaya çıkar. Cezalandırılmaktan korkan küçük kahramanımız bu kez akşam eve gitmekten korkar. Geceyi sokakta geçirirse de ertesi gün yakalanır ve ev hayatı tekrar başlar. Annesinin ölümüyle ilgili yalanından ötürü Antoine'a hala garezi olan öğretmeni ona ve René'ye 8 gün okuldan uzaklaştırma cezası verir. İki kafadar durumu ailelerine açıklayamayacakları için evden kaçmaya karar verirler. Amaçları denize ulaşmaktır. Ama paraları yoktur. Bunun üzerine Antoine gece babasının bürosuna gidip bir daktilo çalmak ister. Ne planlar istendiği gibi gider, ne dertler biter...Fransız sinemasına yeni bir soluk getirmek için kolları sıvayan genç ve çok bilmiş Cahier de Cinema tayfasının en cesurlarından olan François Truffaut, 400 Darbe ile sadece biçimsel anlamda değil, içerik olarak da tokat gibi bir filmle çıkagelir ve tüm dünyada ayakta alkışlanır. Yeni Dalga'nın bu en müstesna yapıtıyla, 1959 yılında Cannes'da En İyi Yönetmen ödülü ve New York Film Eleştirmenleri'nden de En İyi Yabancı Film payeleri geliverir. Elbette bu, Fransız sinemasının on yıllarca sürecek temsilciliğini yapma onurunun yanında hiç bir şeydir.Meraklı okurlarımız için, '400 darbe'nin Fransızcada 'okul kırmak' yerine kullanılan bir deyim olduğunu da ekleyelim.

Çok değişik bir çift tarafından büyütülen Amelie, sabahları Paris'te bir kafede garson olarak çalışırken akşamlarını ise küçük apartman dairesinde tek başına hayatını devam ettirmektedir. Hiçbir arkadaşı ve hayattan beklentisi olmayan bu utangaç ve sevimli genç kadının hayatı kısa süre içinde değişmek üzeredir. Banyosunda seneler öncesinden kalma bir kutu bulan Amelie, sahibini bularak kutuyu ona verir. Böylece çevresindeki insanlara yardım ederek yaşamlarını iyileştirmeye karar verir. Bu arada karşılaştığı Nino adlı bir adamdan çok hoşlanır fakat onunla konuşmaya cesaret edip kendi hayatını da değiştirebilecek midir?