Kanun Namına (veya In nome della legge), Pietro Germi'nin yönettiği 1949 yapımı İtalyanca bir mafya dram filmidir. Giuseppe Guido Lo Schiavo'nun Piccola pretura adlı romanından uyarlanmıştır. Federico Fellini ile senaryoyu birlikte yazmıştır. Filmin tarzı İtalyan yeni gerçekçilik film akımına yakındır. Malesef şimdilik sadece İngilizce altyazısı bulunmaktadır.

Film, avangard bir sanatçıyla birlikte yaşayan çekici bir genç kadının, kocasının eserlerini sergileyen galerinin röntgenci sahibine fena halde aşık olmasını konu alıyor.

İtalya'nın güneyinde bir çiftlikte yaşlı bir kadın ölür ve kocası üç oğlunu Roma, Napoli ve Torino'dan yanına çağırır. Eve döndüklerinde ise her biri kendi geçmişiyle yüzleşir, kendi ölümlerini, hayatlarını düşünürler.

Raymond Bernard'ın yönettiği 1934 yapımı Les Miserables - Sefiller, 19. yüzyıl Fransa'sında 20 yıllık süre zarfında birçok insanın hayatı, kendisini küçük bir suçtan ötürü kovalayan takıntılı polis müfettişinden kaçan Jan Valjean adında eski bir sabıkalının hikayesi çevresinde şekilleniyor.Film hala eleştirmenler tarafından bugüne kadar yapılan en iyi "Sefiller" uyarlaması olarak yorumlanıyor.

Alice Carol, yağmurlu bir gecede birlikte yaşadığı adama artık onu sevmediğini söyleyerek terk eder ve arabasıyla yola çıkar. Ama ıssız bir yolda kaza geçirir ve yakınlardaki bir malikaneden yardım istemek zorunda kalır. Bu büyük evde son derece misafirperver bir yaşlı adam ve uşağı yaşamaktadır. Alice'e yiyecek ve oda verirler. Alice sabah uyandığında evde kimseyi bulamaz ama mutfakta kendisi için hazırlanmış kahvaltı vardır. Yola çıkmaya karar verdiğinde ise dehşetle fark eder ki çıkış yolu yoktur...

Shark, bir altın madeni kasabasına gelir. Daha sonra yerel polis tarafından Neighoured kasabasında bir banka soyduğu gerekçesiyle tutuklanır. Ardından bir oyun çevirerek hapisten kaçar. Bu sırada bir grup madenci, askerlere saldırır.

İtalya'da adı belirtilmemiş bir kentte yüksek mahkeme yargıçlarının esrarengiz bir şekilde peş peşe öldürülmelerinden sonra olayı soruşturmakla görevlendirilen müfettiş Rogas, olayların üzerini örten sıkı bir gizem ağıyla karşılaşır. Soruşturmayı derinleştirdikçe bu gizlilik ağının sorumlularının önemli politikacılar, parti yöneticileri, üst düzey bürokratları ve askerler olduğunu öğrenir. Daha da vahim olanı gerçeği gizlemek için çaba gösteren bu yozlaşmış seçkinlerin hem sağdan hem de soldan olmalarıdır.

Başrolünde Brigitte Bardot'nun yer aldığı bu ilginç suç filmi, dünyanın en güzel kadınlarından birinin, üstelik bir sanatçının neden birini öldürmüş olabileceği üzerine muhteşem bir tartışma koyuyor masaya.Henri-Georges Clouzot'un yönettiği La Verite (The Truth) - Hakikat, En İyi Yabancı Film dalında Oscar adaylığının yanı sıra 3 ödüle sahip bir yapım.

Robie, Fransa Rivierada lüks otellerde yapılmış olan bir dizi mücevher hırsızlığından sorumlu tutulmaktadır ve suçsuzluğunu ispatlamak ona kalmıştır. Şımarık bir varis olan Frances (Grace Kelly) ile karşılaşır ve annesinin (Jessie Royce Landsi) göz alıcı mücevherleriyle hırsızın gözünü döndürüp onu yakalamayı planlar. Ancak olaylar ters teper ve Frances, onun suçlu olduğuna inanmasına rağmen, kaçmasına yardım eder. Çünkü ona aşık olmuştur. Bu gerilimli ve heyecanlı ortamda gerçek hırsız olduğu ortaya çıkar.

1907 ile 1977 yıllarında arasında yaşamış olan Fransız yönetmen Henri-Georges Clouzot'un yönetmenliğini yaptığı sinema filmi "Le salaire de la peur" (Wages Of Fear), Georges Arnaud'un romanından uyarlandı. 1953 senesinde (ülkemizde 1955 sonunda ve "Dehşet Yolcuları" adıyla) vizyona giren yapım, Fransa'da çekildi. Yves Montand ile Charles Vanel'in başrollerini paylaştıkları filmde Folco Lulli, Jean Gabin, Peter van Eyck, Vera Clouzot, Dario Moreno gibi isimler de rol alıyor.Bir yağ firmasının verdiği işi kabul etmek zorunda kalan dört adamın ölüm tehlikesiyle geçen zamanlarını anlatan "The Wages Of Fear", Fransa'nın Hitchcock'u olarak anılan yönetmen Clouzot'un en iyi eseri olarak biliniyor.Ülkelerinden kaçan dört adamın kurtuluşu, verilen işin istenildiği gibi yapılmasına bağlıdır. İki kamyonu doğru zamanda doğru yere ulaştırmakla görevli olan dört adam, her an ölümle karşı karşıya, kurtuluşu ümit etmektedir.Filmin, William Friedkin imzalı 'Sorcerer' adlı bir de yeniden çevrimi bulunmakta.

Şeytan Ruhlu İnsanlar olarak Türkçe’ye geçen Les Diaboliques, korku gerilim türünün en başarılıörneklerinden biridir. 1955 yapımı film, ‘’eskiler daha iyiydi’’ savını destekleyici nitelikte. Film noir,yani kara fi lm sayılan Les Diaboliques, fi lmde geçen olayların tuhaf oluşu, zalim karakterleri vekafa karışıklığı yaratması ile, bu kategoriye dahil olmuştur. Filmin daha sonra 1996 yılında SharonStone’un oynadığı bir versiyonu daha yapılmıştır ama Henri-Georges Clouzot’unki gibi bir başarıyaulaşamamıştır asla.Film, Pierre Boileau ve Thomas Narcejac’ın birlikte yazdıkları Celle Qui N’était Plus (1952) isimliromandan uyarlanmıştır. Hatta söylentiye göre, romanın fi lm haklarını satın almak isteyen bir diğerisimde A. Hitchcock’tur ama birkaç saatle bunu kaçırmıştır. Bu fi lmden sonra Hitchcock’un namıPsycho (1960)’yu çekene kadar Clouzot’ta kalmıştır.Les Diaboliques, Michel, kalp hastası eşi Christine ve metresi Nicole arasında Fransa’da bir yatılıokulda geçer. İki kadında birbirinden haberdardır ve Michel hem karısına hem de ilk günden itibarenNicole’e zalimce davranır. Bütün bunlardan usanan iki kadın, Michel’i ortadan kaldırmak üzere birplan yaparlar. Önce zehirleyip, sonra banyo küvetinde adamı boğarlar. Cesedi ise cinayet olduğununfark edilmemesi adına, okulun havuzuna atarlar fakat sonrasında ceset bir türlü bulunamaz.Siyah beyaz olmasının da getirdiği kasvetli yapısı, karakterlerin kimi zaman tedirgin edicisakinliğiyle, kimi zaman da bakışlarındaki korkuyla, özellikle de Christine’in yaşadıklarıyla izleyiciyifilmin içine sürüklüyor. Film, bir de korku-gerilim fi lmi olunca, kalp hastası bir karakterin olması, heran beklenmedik bir şeyler olabileceği izlenimi yaratıyor, o yüzden fi lmden kopamayarak pür dikkatizliyorsunuz filmi. Zaten fi lm de izleyicinin dikkatini dağıtmadan, izleyiciyi akıştan koparmadanizlettriyor kendini, 114 dakika boyunca su gibi akıyor zaman.Filmdeki küvet sahneleri ve Hitchcock’un Psycho (1960)’sunda geçen duş sahneleri birçok kişiyiderinden etkilemiş olacak ki, bu konuda Hitchcock’un bir mektup aldığı söylenir. Mektupta, mektubuyazan adamın kızının fi lmlerden çok etkilendiği; bu yüzden banyo yapamayıp, duş alamadığı ve budurumdan çok müzdarip olduğunu anlatır ve ne yapacağını sorar Hitchcock’a. Ve yine söylenenleregöre Hitchcock şu cevabı verir: ‘’Kuru temizlemeciye gönderin.’’Les Diaboliques, takdir ve olumlu eleştirilerin dışında, 1955’te en iyi yabancı dilde fi lmkategorisinde “New York Film Eleştirmenleri Ödülü”nü almıştır. Bunun dışında Edgar Allan Poe veLouis Delluc olmak üzere 2 ödülü daha vardır. Film izlerken gerilmeyi seviyorsanız, bu siyah beyazFransız filmi size beklediğinizden çok daha fazlasını verecektir.İyi seyirler..